Met Een boek van wondere dingen brengt Amnesty International, in samenwerking met uitgeverij De Geus, een bloemlezing van internationale poëzie uit. Daan Bronkhorst stelde deze bundel samen ter ere van de vijftigste verjaardag van Amnesty Nederland. In deze bloemlezing is het gedicht Meeuwen uit de bundel Kraanstaren opgenomen. Poëzie is een vrijplaats. In gedichten is altijd ruimte voor hoop, mededogen en vrijheid, zelfs wanneer ze geschreven worden onder regimes of in omstandigheden die hun die hoop en vrijheid willen ontnemen. Naast de vele acties die Amnesty International Nederland de voorbije vijftig jaar ondernam, ontsloot zij ook de culturele rijkdom door dichters van over de hele wereld – vaak voor het eerst in Nederlandse vertaling – in bloemlezingen op te nemen. Dit is de twintigste bloemlezing die onder auspiciën van Amnesty wordt samengesteld, opdat de woorden van vrijheid en schoonheid luider gaan klinken dan die van repressie en wraak.
Verschillende dichters bezochten verzorgingstehuizen en ouderenverenigingen in stad en provincie Groningen. De kunstenaars en de ouderen gingen met elkaar in gesprek, ter plekke maakten de dichters poëzie van die gesprekken. De bundel Dichten met oma bevat de mooiste gedichten voor en over Groningse ouderen. De bundel is meteen ook een bloemlezing van Gronings dichttalent.
Met: Rik Andreae, Esmé van den Boom, Annegreet Bos, André Degen, Sylvia Dragtstra, Fieke Gosselaar, Cissy Gressmann, Famke Gussenhoven, Jacco Hage, Myron Hamming, Sacha Landkroon, Renée Luth, Bill Mensema, Laura Mijnders, Kasper Peters, Jirke Poetijn, Rachel Raetzer, Rob Rosendahl, Rense Sinkgraven, Hanne Stegeman, Irene Wiersma en Lilian Zielstra.
Met foto’s van David Vroom.
Kraanstaren (Uitgeverij Passage) bespreekt de mens. De mens als soort, de mens in relatie tot de ander en de mens als eenling. Van symbiotische vraagstukken tot verwaterde vriendschappen en van dubieuze personen tot verlaten uitzichten; alles passeert de revue in een zorgvuldig geschapen wereld, opgebouwd uit de ritmische, heldere taal die Irene Wiersma eigen is.
Kraanstaren plaatst zonder schroom de macabere werkelijkheid naast de meest frivole. Scherpzinnige overpeinzingen worden afgewisseld met levendige fantasieën over het leven, de liefde en de dood.
In Wat u? (Uitgeverij Passage) wisselen gedichten over het ingewikkelde leven van alledag zich af met klassieke lofzangen op drie muzen: Zwaan, Meneer en M. Het gedicht Witte Jas uit deze bundel belandde tevens in de bloemlezing De beste 100 gedichten voor de VSB Poëzieprijs 2013 (De Arbeiderspers).
Irene zegt veel met weinig woorden. De taal is licht van toon, maar vaak liggen de diepere lagen op de loer – en dit alles uiteraard met hier en daar een knipoog.